Chłapowo,dawniej mała rybacka wioska obecnie część Władysławowa. Jeszcze kilka lat temu mieszkańcy zajmowali się tu głównie rolnictwem i rybołówstwem, teraz jednak wypierane są one coraz bardziej przez rozwijającą się turystykę. Pierwsza wzmianka o Chłapowie pochodzi z roku 1359, wieś nosiła wtedy niemiecką nazwę Klappow (Klapowo). Nazwa Chłapowo ukonstytuowała się ostatecznie w połowie XVII w. W latach 1877-1949 odkryto i przebadano na terenie Chłapowa 124 groby skrzynkowe kultury wschodniopomorskiej pochodzące z epoki żelaza (650-400 p.n.e.). Archeolodzy odnaleźli dobrze zachowane ozdoby z bursztynu, popielnice, szklane paciorki, naczynia gliniane, biżuterię. Prowadzone w XX w. kolejne badania archeologiczne prowadzone w okolicy wsi doprowadziły do odkrycia w jej pobliżu śladów osadnictwa z okresu neolitu (4200-1700 p.n.e.) oraz epoki brązu (2000-1000 p.n.e.). Dynamiczny rozwój Chłapowa rozpoczął się pod koniec XVIII w. W tym okresie powstały m.in. zachowane do dziś charakterystyczne wiejskie chałupy kryte strzechą oraz zabytkowa kapliczka murowana. W połowie XIX wieku czynna była tu mała kopalnia węgla brunatnego. Bliskość Morza Bałtyckiego oraz piękne krajobrazy Wąwozu Chłapowskiego sprawiły, iż w okresie międzywojennym Chłapowo stało się dość znanym ośrodkiem letniskowym. Letnicy (głównie z Warszawy) wynajmowali pokoje u zamieszkujących wieś gburów (bogatych chłopów). W późniejszym okresie, w wyniku konkurencji z innymi kurortami (Władysławowo, Jastrzębia Góra, Karwia, miejscowości Mierzei Helskiej) Chłapowo utraciło swoje znaczenie, zachowując klimat wioski rybackiej. W okolicy miejscowości znajdują się udokumentowane złoża soli kamiennej i potasowo-magnezowej. Spacerując starszymi ulicami Chłapowa mamy wrażenie ,że zatrzymał się czas. Spokój,cisza i świeże powietrze zachęcają do zatrzymania się tu na dłużej